15.9.20

"Su sardu totunu" de Michele Podda

"Sarvare sa limba pro sarvare sa zente". Est su chi narat su poeta Michele Podda in su libreddu suo Su sardu totunu (Sandhi editore, 2019), libreddu de denùntzia e de crìtica ma a su matessi tempus de propostas pràticas pro non fàghere mòrrere sa limba sarda.

Podda agatat ite de nàrrere a polìticos, intelletuales e "burolinguistas" chi ant istropiadu sa limba de su connotu trasformende.la in italianu porcheddinu siat in su lèssicu siat in sa sintassi. Contràriu a sa Limba Sarda Comuna pro s'avolotu chi nd'at pesadu ponende sos Sardos contra a pare, est crìticu meda finas contra a sos Ufìtzios de sa Limba Sarda chi a parre suo sunt postos in ie "a pistar abba e a moler bentu" chirchende de pinnigare sa limba sarda a cuntestos burocràticos chi non sunt sos suos.

Su remèdiu, pro su poeta, est a torrare a sa limba de su connotu chirchende in onni bidda faeddos, ditzos e modos de nàrrere chi sunt sa richesa de sa limba nostra.

In sa poesia "Limba sarda campadora" chi publicamus, Podda faeddat de s'"unda" de italianismos chi sunt ochiende sa limba antiga de Sardigna. Pro la fàghere campare, narat su poeta, tocat a parare fronte a sos italianismos cun "su limbazu nostru antigu".

(GF.P.)

Limba sarda campadora

Die bona non t'as a bider mai

limba sarda istimada moribunda,

da continente est arribada un'unda

 chi, tenta a tzugu, t'est ochinde jai,

prenèndeti sa buca est azumai

s'italianu, che una pedra tunda;

non bi campas pius abbisu meu,

morzende ti nde ses, non cherzat Deu!

 

Ite bellesa su chistionare

 a sa moda de donzi biddighedda

de donzi tzitadina, manna o dedda,

chi duas non bi nd'at a un'andare!

Si las cheres istrocher e brullare

 tando donz'una pìgala e faedda,

totue issa t'alligrat su coro,

Gaddura, Campidanu o Logudoro.

 

 A l'ischis ite narat calicunu?

"Sos sardos non si cumprenden a pare!"

Chi morzat e non torret a pesare

cumente est beru chi su sardu est unu!

Pro cussu non cherimus chi niunu

si ponzat limba noa a imbentare;

a chie cheret l'agatat totue,

si no bi la naramus deo e tue.

 

 No! Non ti moris, ca non ti lassamus

a ti ghetare a terra s'inimigu,

cussu chi paret bellu che isprigu

 non binchet, ca sas trassas li ogamus,

fronte a s'italianu li paramus

ponende su limbazu nostru antigu;

si podimus mantenner issu fora

tue torras in trassa, campadora.

 

2.9.20

Poesias premiadas in su cuncursu de Frussio - (Otadas)


Sighimus cun sa publicatzione de sas poesias premiadas in s'ùrtimu cuncursu de poesia de Frussio in su 2019. Oe podides lèghere sas poesias premiadas in sa setzione "Otadas". Las podides agatare a manu manca de custu blog, in sa pàgina chi lis amus dedicadu.

Bona letura!

(M.G.S.)