S'arte
de poetare in Sardigna est antiga meda. Giovanni Siotto Pintor naraiat
chi sos Sardos "sono naturalmente poeti" e sa poesia acumpangiaiat sa
vida issoro dae su brassolu a su baule. Comente narat Mariangela Brisi
in su libru Poesia e oralità - la poesia improvvisata in lingua sarda, "i bambini venivano cullati con sos duru-duru, gli innamorati corteggiavano le ragazze con mutos improvvisati durante le feste o a sas terras rugias, le donne piangevano i morti con i versi strazianti de sos attitidos".
In su tempus coladu, su poetare fiat naturale finas in sa vida de onni
die, a su puntu chi in onni famìllia s'intendiat sa gente comunichende
in versos.
Sos
cantadores a poesia fiant contados comente eroes e sos pastores nde
connoschiant sos versos a memòria e los cantaiant cando b'aiat bisòngiu.
Dae
sos Annos Chimbanta (e prus ancora in sos Annos Setanta), cambiende
s'economia, sa gente at comintzadu a lassare su sardu pro s'italianu
creende chi cussa limba esseret permìtidu mègius de "intrare in parte"
in su benèssere tantu disigiadu.
E
però sa poesia at sìghidu a andare dae domo in domo, siat "a bolu" siat
"a taulinu". In sas biddas nostras tenimus tantas testimonias de custu
cun poesias e poetes de eris e de oe, chi ant fatu de una passione
un'arte e ant fraigadu e sunt fraighende unu patrimòniu immateriale chi
non b'at dinari a lu pagare.
Ischimus
chi custa arte est istimada dae gente meda (finas giòvanos), chi ancora
oe leghet poesias in sardu, s'improntat a nd'iscrìere e iscurtat sas
garas poèticas peri sas biddas.
Pro
custa resone amus pensadu de fàghere custu blog dedicadu a totu sos
amantiosos de poesia. Nch'amus a pònnere poesias e trastos de logos
nostros pro los pònnere a disponimentu de chie totu tenet praghere de
los lèghere, cun s'isetu chi finas chie non s'est ancora acostadu a
custa arte nòbile nde siat incuriosidu e comintzet a si b'apassionare.
Isperamus
chi sos poetes in biddas nostras sigant a nos allegrare cun sos
cumponimentos issoro, e bos auguramus de bos ispassiare cun custu blog
nou chi dedicamus a chie totu istimat custa arte antiga.
Gianfranca Piras e Maria Giovanna Serchisu
(Ufìtziu Limba Sarda de Pianalza e Montiferru otzidentale)