22.7.20

Padre Luca Cubeddu e sa cantzone de sas tres rosas

Fotografia iscarrigada dae sa Rete
Una de sas cantzones prus connotas de Padre Luca Cubeddu (Giovanni Pietro Cubeddu, 1748-1828), est sa chi est intitulada "Tres rosas" e chi faeddat suta metàfora de sa bellesa de tres giovaneddas.
Custas giovaneddas chi su poeta paragonat a tres frores meravilliosos chi at bidu "in unu ratu" ('in un ramoscello'), faghent "mudare sinu" ('fanno sragionare') de cantu sunt bellas, "allegras e pienas de amore":
Una bi nd'at cun sas fozas de oro,
S'atera ruja, colorida alabastrina,
Una bella, bianca, canarina
A fozas limonadas pressiosas.
('Ce n'è una con le foglie d'oro, /  L'altra rossa e in colore d'alabastro, / Una bella, bianca chiara lucente / Con le foglie preziose in color limone').
De cantu chi sunt bellas, "non s'agatant pintores, ne pinzellu, / chi 'asie nde pintent a primore." ('non esistono pittori, nè pennello, / che possano dipingerne in modo così perfetto'). Su bìere tanta bellesa e tantu candore "leat dai su coro ogni fastizu / si esseret sa persona angustiada" ('toglie ogni peso dal cuore / se la persona fosse rattristata'), tales chi "dognunu in cussu logu si disizat" ('ognuno desidera essere in quel luogo [dove esse sono]').
Custa cantzone l'ant musicada e cantada tantos coros sardos: nois bos proponimus sa versione musicada dae Alessandro Catte e torrada a elaborare dae Giuseppe Altea, chi podides ascurtare in su vìdeu de su coro Carrales.
Sa poesia cumpleta la podides lèghere incarchende in custu link; pro connòschere mègius sa vida e sas òperas de Padre Luca intrade a su situ de Luigi Ladu o a su situ de Ichnussa.
(GF.P.)

Tres rosas
Ind'unu ratu hapo 'idu tres rosas,
Allegras e pienas de amore,
Tot'e tres de bellissimu colore,
Ch'a las mirare allegrana su coro!
Una bi nd'hat cun sas fozas de oro,
S'atera ruja, colorida alabastrina,
Una bella, bianca, canarina
A fozas limonadas pressiosas.
Tres rosas hapo 'idu ind'unu ratu
Chi fini cosas de mudare sinu,
No nd'hat naschidu in perunu giardinu,
Giugher si podent a ispantu fattu.
Dai su fundu hant unu bellu ratu,
Ramòsu fin'a punta totu arreu,
A las mirare sunu unu recreu
Chi sind'abbagliat dogni abitadore.